همه چیز درباره ایمپلنت دندان

یک نوع پروتز کاشتنی که با ظاهر میله مانند در استخوان فک جای می گیرد، ایمپلنت دندان می باشد. جنس آن معمولا از تیتانیوم و یا زیرکونیا بوده که سازگاری کاملی با بدن دارند و هیچ حساسیتی را برای محیط دهان ایجاد نمی کنند. ایمپلنت با قرار گرفتن در زیر بافت لثه، دقیقا مانند ریشه دندان عمل می کند و به همین جهت روکش دندان و یا دندان مصنوعی را در جای خود ثابت و محکم نگه می دارد. دندانپزشک، با ایجاد سوراخی در بافت لثه ایمپلنت را درون استخوان فک می گذارد که بعد از چند ماه به بافت استخوان جوش خواهد خورد. این پایه فلزی به صورت تک به تک و گروهی برای دندان ها قابل استفاده می باشد و در واقع می تواند دارای شکل و تعدادی باشند که تاج دندان را به ریشه متصل می کنند.

ایمپلنت برای چه کسانی مناسب نیست و ناموفق خواهد بود

در صورتی که سابقه انجام شیمی درمانی یا رادیوتراپی را دارید یا اینکه در حال حاضر این درمانها را انجام می دهید، باید بدانید که احتمال موفقیت درمان کمتری دارید.
موارد خاص پزشکی مانند ابتلا به پوکی استخوان و بیماریهای مانند آن هنوز اطمینانی حاصل نشده است و تاثیر آن در کارکرد و ماندگاری آن مشخص نیست.
برای انجام این جراحی سلامت لثه فرد مراجعه کننده بسیار مهم است و علاوه بر آن باید استخوانهای فک قدرت و انسجام کافی برای نگهداری آن را داشته باشند.
در بسیاری از موارد اگر متقاضی از دخانیاتی مانند سیگار استفاده کند، دندانپزشک از درمان خودداری می کند، زیرا استفاده از این مواد حتی سیگار باعث کاهش امکان موفقیت درمان می شود.
در صورتی که بخواهید تمام دندانها را به روش کاشت دندان جایگزین کنید، در فک بالا به شش تا هشت و در فک پایین به چهار تا شش ایمپلنت نیاز خواهید داشت.
رعایت بهداشت عمومی دهان و دندان در بالا بردن عمر ایمپلنت تاثیر بسیاری دارد. ایمپلنتها طرح لبخند را بهبود بسیاری می بخشند.
در صورت استفاده از داروهایی که در آنها از مشتقات بیس فسفونات استفاده شده است، توصیه می شود که از این درمان استفاده نکنید.در صورتی که سابقه انجام شیمی درمانی یا رادیوتراپی را دارید یا اینکه در حال حاضر این درمانها را انجام می دهید، باید بدانید که احتمال موفقیت درمان کمتری دارید.

ایمپلنت برای چه کسانی مناسب است؟

به طور معمول تمام افرادی که به هر دلیل دندان خود را از دست داده اند، می توانند از این روش درمانی استفاده کنند. در واقع ایمپلنت موفقیت 96 درصدی را برای خود ثبت کرده است. تنها در مواردی خاص مانند افراد دیابتی، افراد سیگاری، افرادی که شیمی درمانی انجام می دهند و یا کسانی که از دارو های خاصی استفاده می کنند، بهتر است قبل از انجام ایمپلنت با دندانپزشک خود در این باره صحبت کنند.

مدت زمان درمان ایمپلنت

این زمان به عوامل متعددی بستگی دارد و زمان بهبودی پس از جراحی بستگی به سرعت ترمیم بافت های دهان در بیمار دارد. معمولا این زمان بین 2 الی 3 ماه طول می کشد که بعد از ترمیم بافت و تشکیل استخوان، مراحل ساخت تاج دندان آغاز می شود. به طور متوسط میزان موفقیت ایمپلنت دندان، بالای 95 درصد گزارش شده است.

دوره نقاهت درمان چقدر زمان میبرد

اگر درد شدیدی دارید، میتوانید مسکنهای با دوز بالا مانند پاراستامول یا ایپوبروفن مصرف کنید.
متخصص معالج ممکن است با تجویز آنتی بیوتیک و دهانشویه ضد عفونی کننده برای شما بخواهد تا خطر عفونی شدن آن را کاهش دهد. با وجود این دلایل علمی زیادی برای این مسئله وجود ندارد.
در چند ماه پس از انجام عمل بهتر است که به طور مکرر توسط دندانپزشک معالج خود معاینه شوید تا اطمینان یابید که در طول دوره نقاهت مشکل خاصی وجود نداشته باشد.

مدت زمان لازم برای بهبودی با توجه به شرایط دهان و دندانها و همچنین روش درمان دندانپزشک متفاوت است. در این مدت بهتر است که دستورالعمل های دندانپزشک را مو به مو رعایت کنید.

بعد از تحویل پروتز های نهایی مجموعه ایمپلنت و پروتزها میتواند عملکرد مشابه دندانهای طبیعی شما را داشته باشند و و قادر خواهید بود به طور عادی غذا بخورید.
شما باید حتما حداقل روزی دو بار از نخ دندان استفاده کنید و مسواک بزنید تا از سالم ماندن دندان ها و ایمپلنتها مطمئن شوید و دندانپزشک و متخصص بهداشت خود را به طور منظم ببینید

اگر پروتز های متصل به آن اسیب دید دندانپزشک شما احتمالا می تواند آن را تعمیر کند در غیر اینصورت پروتز تعویض خواهد شد.
اگر ایمپلنت شما اسیب دید ممکن است دندانپزشک بتواند ان را تعمیر کند اگر نتواند ان را تعمیر کند میتواند یک ایمپلنت دیگر جایگزین کند

خطرات و عوارض ایمپلنت دندان

قرار دادن و جراحی مربوط به آن مانند هر فرآیند دیگری خطرات خاص خود را دارد. پیش از انجام جراحی و کارهای مرتبط به ایمپلنت از دندانپزشک معالج خود بخواهید که خطرات کار را به طور کامل برایتان توضیح دهد.

ممکن است پس از انجام عمل دچار عوارض جانبی خفیف و موقتی شوید. این عوارض جانبی می تواند شامل تورم و احساس ناخوشایند در اطراف آن باشد. اگر قادر به تحمل درد نبودید، می توانید از مسکن هایی مانند پاراستامول یا ایبوبروفن استفاده کنید که دارای دوز بالایی هستند.
عوارض جانبی مشکلاتی هستند که در طی یا بعد از جراحی اتفاق می افتند. بیشترین عارضه ای که پس از هر جراحی احتمال وقوع آن می رود، خونریزی زیاد و واکنش به بیحسی یا بیهوشی است. عصبهایی که به صورت عصب دهی میکنند، رشته های عصبی فک پایین را نیز ساپورت می کنند. این رشته های عصبی دندانها، لثه و لب پایین شما را تحت پوشش قرار می دهند.اگر این اعصاب آسیب ببینند ممکن است در این نواحی احساس سوزن سوزن شدن، بیحسی موقت و یا گاهی بیحسی دائمی داشته باشید.
احتمال احساس درد شدید در این نواحی نیز وجود دارد. عکس های رادیوگرافی و سی تی اسکن میتواند به متخصص معالج شما کمک کند که جایگاه رشته های عصبی در استخوان فک را دیده و خطرات احتمالی را به حداقل برساند.
در صورتی که به درستی با استخوان فک ادغام نشود، ممکن است که ایمپلنت شل شود. این اتفاق معمولا درد ندارد، اما مشکل بزرگ این خواهد بود که ایمپلنت نمی تواند پروتز ها را ساپورت کند. در این صورت باید دوباره عمل انجام شود.
متخصص معالج شما توصیه می کند که به طور منظم ایمپلنت خود را چک کنید تا از سلامت آن مطمئن شوید. از عوارض مهم دیگر آن باید به صدمه دیدن رشته های عصبی اشاره کرد.
این اتفاق خیلی نادر است اما ممکن است دندانپزشک در مواردی هنگام ایجاد حفره در استخوان به اعصاب آسیب برساند و به این ترتیب بیمار دچار بیحسی شود. در اغلب اوقات این بیحسی پس از چند ماه از بین می رود. مواردی وجود داشته اند که بیحسی به صورت دائم باقی مانده است، اما این موارد بسیار نادرند.